داریوش

 داریوش بزرگ 

داریوش بزرگ، یکی از بزرگترین پادشاهان هخامنشی، بنیان‌گذار تخت جمشید بود. او در سال ۵۲۱ پیش از میلاد به قدرت رسید و در طول سی و هفت سال حکومت خود، امپراتوری هخامنشی را به بزرگترین امپراتوری جهان تبدیل کرد. 

داریوش در تخت جمشید، پایتخت جدید خود، مجموعه‌ای از کاخ‌ها و بناهای عظیم را بنا کرد. این بناها، که از زیباترین و باشکوه‌ترین بناهای تاریخی جهان هستند، بیانگر عظمت و شکوه امپراتوری هخامنشی و قدرت و اقتدار داریوش بزرگ هستند. 

ساخت تخت جمشید 

ساخت تخت جمشید در سال ۵۱۸ پیش از میلاد آغاز شد و تا زمان مرگ داریوش در سال ۴۸۶ پیش از میلاد ادامه داشت. در ساخت این بنا، از کارگران و هنرمندانی از سراسر امپراتوری هخامنشی استفاده شد. 

تخت جمشید در دامنه کوه رحمت، در نزدیکی شهر شیراز، واقع شده است. این بنا بر روی یک سکوی سنگی عظیم ساخته شده است که ارتفاع آن از سطح زمین حدود ۱۸ متر است. 

  

نقش داریوش در تخت جمشید 

داریوش بزرگ نقشی اساسی در ساخت تخت جمشید داشت. او نه تنها دستور ساخت این مجموعه را صادر کرد، بلکه در طراحی و ساخت آن نیز نقش داشت. 

داریوش در سنگ‌نگاره‌های تخت جمشید، به عنوان یک پادشاه قدرتمند و مقتدر، به تصویر کشیده شده است. او در این سنگ‌نگاره‌ها، در حال انجام کارهایی مانند نبرد با دشمنان، اهدای هدایا به اهورامزدا و برگزاری جشن نوروز دیده می‌شود. 

تخت جمشید، میراث جهانی 

تخت جمشید در سال ۱۹۷۹ میلادی به عنوان میراث جهانی یونسکو ثبت شد. این مجموعه، یکی از مهم‌ترین جاذبه‌های گردشگری ایران است و هر ساله میلیون‌ها گردشگر از سراسر جهان از آن دیدن می‌کنند. 

زنان و فرزندان داریوش 

داریوش بزرگ با هفت زن ازدواج کرد و از آنها فرزندان زیادی داشت. از مهم‌ترین همسران داریوش می‌توان به موارد زیر اشاره کرد: 

آتوسا: دختر کوروش بزرگ و همسر اول داریوش. او مادر خشایارشا، جانشین داریوش، بود. 

فراسیاکه: همسر دوم داریوش و مادر آرتاشس. 

واستا: همسر سوم داریوش و مادر داریوش دوم. 

داریوش بزرگ همچنین از همسران دیگر خود فرزندان زیادی داشت. از جمله فرزندان او می‌توان به موارد زیر اشاره کرد: 

خشایارشا: جانشین داریوش بزرگ 

ارتاشس: یکی از فرماندهان ارتش داریوش بزرگ 

داریوش دوم: پسر داریوش بزرگ و واستا 

مدت پادشاهی داریوش بزرگ 

داریوش بزرگ در سال ۵۲۱ پیش از میلاد به قدرت رسید و در سال ۴۸۶ پیش از میلاد درگذشت. مدت پادشاهی او ۳۶ سال بود. او در طول این مدت، امپراتوری هخامنشی را به بزرگترین امپراتوری جهان تبدیل کرد. 

نحوه به قدرت رسیدن داریوش بزرگ 

داریوش بزرگ پس از مرگ کمبوجیه دوم، پسر کوروش بزرگ، به قدرت رسید. کمبوجیه دوم در سال ۵۲۲ پیش از میلاد در مصر کشته شد و پس از مرگ او، شورش‌هایی در سراسر امپراتوری هخامنشی رخ داد. داریوش بزرگ با سرکوب این شورش‌ها و پیروزی بر گئومات مغ، خود را به عنوان شاهنشاه هخامنشی اعلام کرد. 

دستاوردهای داریوش بزرگ 

داریوش بزرگ یکی از بزرگترین پادشاهان جهان باستان بود. او در طول مدت پادشاهی خود، دستاوردهای زیادی داشت که از مهم‌ترین آنها می‌توان به موارد زیر اشاره کرد: 

گسترش امپراتوری هخامنشی: داریوش بزرگ امپراتوری هخامنشی را به بزرگترین امپراتوری جهان تبدیل کرد. او مناطقی مانند مصر، هند و آسیای میانه را به امپراتوری خود ضمیمه کرد. 

  

ایجاد یک سیستم اداری و حکومتی جدید: داریوش بزرگ یک سیستم اداری و حکومتی جدید را در امپراتوری هخامنشی ایجاد کرد. این سیستم بر اساس تقسیم امپراتوری به ایالات و تعیین فرمانداران برای هر ایالت بود. 

ایجاد یک سیستم قضایی و مالیاتی جدید: داریوش بزرگ یک سیستم قضایی و مالیاتی جدید را در امپراتوری هخامنشی ایجاد کرد. این سیستم بر اساس عدالت و برابری برای همه مردم بود. 

ایجاد یک سیستم ارتباطاتی جدید: داریوش بزرگ یک سیستم ارتباطاتی جدید را در امپراتوری هخامنشی ایجاد کرد. این سیستم شامل ساخت راه‌ها، پل‌ها و پست‌های بازرسی بود. 

ساخت تخت جمشید: داریوش بزرگ دستور ساخت تخت جمشید، پایتخت جدید امپراتوری هخامنشی، را صادر کرد. تخت جمشید یکی از زیباترین و باشکوه‌ترین بناهای تاریخی جهان است. 

علاوه بر این، داریوش بزرگ علاقه زیادی به فرهنگ و هنر داشت. او دستور ساخت بناهای تاریخی و آثار هنری زیادی را صادر کرد. او همچنین حامی هنرمندان و دانشمندان بود و به آنها کمک می‌کرد تا آثار خود را خلق کنند. 

برخی از علایق داریوش بزرگ عبارتند از: 

سیاست و حکومت: داریوش بزرگ از کودکی به سیاست علاقه داشت. او در جوانی به عنوان یکی از فرماندهان ارتش کوروش بزرگ خدمت می‌کرد و در سرکوب شورش‌های مختلف نقش داشت. پس از مرگ کمبوجیه دوم، داریوش بزرگ خود را به عنوان شاهنشاه هخامنشی اعلام کرد و در طول مدت پادشاهی خود، امپراتوری هخامنشی را به بزرگترین امپراتوری جهان تبدیل کرد. 

صلح و آرامش: داریوش بزرگ مردی صلح‌جو بود. او پس از فتح مناطق مختلف، سعی می‌کرد با آنها به صلح برسد و آنها را به بخشی از امپراتوری خود تبدیل کند. او همچنین قوانینی را وضع کرد که از صلح و آرامش در امپراتوری او محافظت می‌کرد. 

فرهنگ و هنر: داریوش بزرگ علاقه زیادی به فرهنگ و هنر داشت. او دستور ساخت بناهای تاریخی و آثار هنری زیادی را صادر کرد. از جمله مهم‌ترین بناهای تاریخی که در زمان داریوش بزرگ ساخته شد، می‌توان به تخت جمشید اشاره کرد. داریوش بزرگ همچنین حامی هنرمندان و دانشمندان بود و به آنها کمک می‌کرد تا آثار خود را خلق کنند. 

سازمان مملکت داریوش 

داریوش بزرگ، پس از سرکوب شورش‌ها و تثبیت قدرت خود، به فکر ایجاد یک سیستم اداری و حکومتی جدید برای امپراتوری هخامنشی افتاد. او می‌خواست یک سیستم اداری قوی و کارآمد ایجاد کند که بتواند امپراتوری بزرگ او را اداره کند. 

داریوش بزرگ، برای ایجاد یک سیستم اداری جدید، از تجربیات سایر امپراتوری‌ها، مانند مصر باستان، استفاده کرد. او همچنین از مشاوران خود کمک گرفت و در نهایت، یک سیستم اداری جدید را ایجاد کرد که بر اساس تقسیم امپراتوری به ایالات بود. 

در این سیستم، هر ایالت توسط یک فرماندار اداره می‌شد. فرمانداران توسط شاهنشاه منصوب می‌شدند و مسئول اجرای قوانین و جمع‌آوری مالیات بودند. 

علاوه بر این، داریوش بزرگ یک سیستم قضایی جدید را نیز ایجاد کرد. در این سیستم، دادگاه‌ها به دو دسته تقسیم می‌شدند: دادگاه‌های محلی و دادگاه‌های عالی. دادگاه‌های محلی به پرونده‌های کوچک رسیدگی می‌کردند و دادگاه‌های عالی به پرونده‌های مهم‌تر رسیدگی می‌کردند. 

داریوش بزرگ همچنین یک سیستم مالیاتی جدید را ایجاد کرد. در این سیستم، مالیات‌ها بر اساس درآمد و دارایی افراد تعیین می‌شدند. 

این سیستم اداری و حکومتی جدید، باعث شد که امپراتوری هخامنشی به یک امپراتوری قدرتمند و پایدار تبدیل شود. 

مرگ داریوش بزرگ 

داریوش بزرگ در سال ۴۸۶ پیش از میلاد درگذشت. پس از مرگ او، خشایارشا، پسرش، جانشین او شد.