تخت جمشید

تخت جمشید 

تخت جمشید یا پارسه، نام مجموعه‌ای از بناهای تاریخی متعلق به دوره هخامنشیان است که در شهرستان مرودشت استان فارس واقع شده‌است. ساخت این مجموعه در سال ۵۱۸ پیش از میلاد آغاز شد و در دوران زمامداری داریوش بزرگ، خشایارشا و اردشیر اول ادامه داشت. 

  

این مکان در واقع پایتخت تابستانی هخامنشیان بود و محل برگزاری جشن‌ها و مراسم رسمی این امپراتوری بود. این مجموعه شامل کاخ‌ها، معابد، دروازه‌ها، پلکان‌ها و سایر بناهای باشکوهی است که با سنگ‌های سفید و سیاه ساخته شده‌اند. 

این مجموعه در سال ۳۳۰ پیش از میلاد توسط اسکندر مقدونی فتح شد و به آتش کشیده شد. پس از آن، این مجموعه به تدریج از بین رفت و در طول قرون متمادی، زیر خاک مدفون شد. 

تخت جمشید در سال ۱۸۳۶ توسط یک انگلیسی به نام «جان چارلز فریزر» کشف شد. پس از آن، این مجموعه مورد کاوش و مرمت قرار گرفت و امروزه به یکی از مهم‌ترین جاذبه‌های گردشگری ایران تبدیل شده‌است.قصر شاهی جمشید  یکی از ارزشمندترین میراث‌های فرهنگی ایران است و یادآور شکوه و عظمت امپراتوری هخامنشیان است. این مجموعه در سال ۱۹۷۹ میلادی به عنوان یکی از میراث جهانی یونسکو به ثبت رسید. 

تخت جمشید چگونه ساخته شد 

ساخت این مجموعه در سال ۵۱۸ پیش از میلاد، در زمان داریوش بزرگ آغاز شد و در دوران زمامداری خشایارشا و اردشیر اول ادامه داشت. ساخت این مجموعه حدود ۱۵۰ سال طول کشید و در آن از صدها هزار نفر کارگر استفاده شد. 

برای ساخت ، از سنگ‌های سفید و سیاه استفاده شد. این سنگ‌ها از معادن اطراف  استخراج می‌شدند و سپس با استفاده از ابزارهای ابتدایی، به شکل‌های مورد نظر درمی‌آمدند. 

برای انتقال سنگ‌ها به محل ساخت، از ارابه‌های چوبی استفاده می‌شد. این ارابه‌ها توسط حیواناتی مانند گاو و اسب کشیده می‌شدند. 

مراحل ساخت تخت جمشید 

ساخت ت در چند مرحله انجام شد: 

• **مرحله اول: **در این مرحله، زمین‌های مورد نیاز برای ساخت  آماده شدند. این زمین‌ها از سنگ‌ها و درختان پاکسازی شدند و سطح آنها صاف شد. 

• **مرحله دوم: **در این مرحله، پایه‌های بناها ساخته شدند. این پایه‌ها از سنگ‌های بزرگ و محکم ساخته می‌شدند تا وزن بناها را تحمل کنند. 

• **مرحله سوم: **در این مرحله، بدنه بناها ساخته شدند. این بناها از سنگ‌های سفید و سیاه ساخته می‌شدند و با نقوش برجسته تزئین می‌شدند. 

• **مرحله چهارم: **در این مرحله، تزئینات بناها انجام شد. این تزئینات شامل نقوش برجسته، کتیبه‌ها و سایر جزئیات بود. 

برای ساخت ، از ابزار و تجهیزات مختلفی استفاده می‌شد. از جمله این ابزار و تجهیزات می‌توان به موارد زیر اشاره کرد: 

• **اره‌های چوبی: **برای برش سنگ‌ها از اره‌های چوبی استفاده می‌شد. 

• **چکش‌های چوبی: **برای کوبیدن سنگ‌ها از چکش‌های چوبی استفاده می‌شد. 

• **تراشیده‌های سنگی: **برای تراش سنگ‌ها از تراشیده‌های سنگی استفاده می‌شد. 

• **ملات: **برای اتصال سنگ‌ها به یکدیگر از ملات استفاده می‌شد. 

کارگران ساخت تخت جمشید 

برای ساخت این مجموعه بزرگ ، از صدها هزار نفر کارگر استفاده شد. این کارگران از اقوام و ملیت‌های مختلف بودند. آنها از سراسر امپراتوری هخامنشی برای کار  جمع می‌شدند. 

کارگران ساخت قصر شاهی جمشید، به صورت گروهی و تحت نظارت مهندسان و معماران هخامنشی کار می‌کردند. آنها در شرایط سخت و دشوار کار می‌کردند و از حقوق و مزایای مناسبی برخوردار نبودند. 

معماری تخت جمشید 

معماری این مجموعه تاریخی، ترکیبی از سبک‌های معماری مختلف است که از جمله آنها می‌توان به سبک‌های معماری آشور، بابل، مصر و یونان اشاره کرد. این سبک‌ها با یکدیگر ترکیب شده‌اند تا سبکی منحصر به فرد و بی‌نظیر را ایجاد کنند. 

قسمت‌های مختلف تخت جمشید 

این مجموعه تاریخی  شامل بخش‌های مختلفی است که از جمله آنها می‌توان به موارد زیر اشاره کرد: 

• پلکان‌ها:از طریق دو پلکان عظیم به نام‌های پلکان آپادانا و پلکان ملل قابل دسترسی است. این پلکان‌ها با نقوش برجسته‌ای تزئین شده‌اند که صحنه‌هایی از پیروزی‌های هخامنشیان را به تصویر می‌کشند. 

• کاخ‌ها:  دارای چندین کاخ است که از جمله آنها می‌توان به کاخ آپادانا، کاخ هدیش، کاخ تچر، کاخ سه دروازه، کاخ صد ستون و کاخ ملکه اشاره کرد. این کاخ‌ها با نقوش برجسته، ستون‌های سنگی و تزئینات دیگر تزئین شده‌اند. 

• دروازه‌ها: دارای چندین دروازه است که از جمله آنها می‌توان به دروازه ملل، دروازه پیروزی و دروازه خشایارشا اشاره کرد. این دروازه‌ها با نقش برجسته‌هایی تزئین شده‌اند که صحنه‌هایی از پیروزی‌های هخامنشیان را به تصویر می‌کشند. 

ویژگی‌های معماری این مجموعه تاریخی 

معماری تخت جمشید دارای ویژگی‌های خاصی است که از جمله آنها می‌توان به موارد زیر اشاره کرد: 

• استفاده از سنگ‌های بزرگ و محکم: در ساخت ان از سنگ‌های بزرگ و محکم استفاده شده است. این سنگ‌ها از معادن اطراف  استخراج می‌شدند و سپس با استفاده از ابزارهای ابتدایی، به شکل‌های مورد نظر درمی‌آمدند. 

• استفاده از نقوش برجسته: این مجموعه تاریخی با نقوش برجسته‌ای تزئین شده است که صحنه‌هایی از زندگی روزمره، جنگ‌ها و پیروزی‌های هخامنشیان را به تصویر می‌کشند. این نقوش برجسته، علاوه بر زیبایی، بیانگر فرهنگ و تمدن هخامنشیان نیز هستند. 

• استفاده از ستون‌های سنگی:  دارای ستون‌های سنگی بلندی است که ارتفاع آنها به ۳۰ متر نیز می‌رسد. این ستون‌ها به سبک معماری یونانی ساخته شده‌اند و زیبایی خاصی به مجموعه می‌بخشند. 

  

تخت جمشید چگونه کشف شد 

شهر پارسه، پایتخت تابستانی امپراتوری هخامنشی، در دوران باستان یکی از بزرگ‌ترین و باشکوه‌ترین شهرهای جهان بود. این شهر در سال ۳۳۰ پیش از میلاد توسط اسکندر مقدونی به آتش کشیده شد و در طول قرون متمادی، زیر خاک مدفون شد. 

نخستین بار در سال ۱۶۲۱ میلادی، یک جهانگرد ایتالیایی به نام پیترو دلاواله، از بقایای شهر پارسه بازدید کرد. او در سفرنامه خود، از آثاری که دیده بود، گزارش داد، اما توجه چندانی به این آثار نشد. 

در سال ۱۸۳۶ میلادی، یک جهانگرد انگلیسی به نام جان چارلز فریزر، از شهر پارسه بازدید کرد. او بقایای این شهر را به خوبی مستند کرد و آنها را به جهان معرفی کرد. 

در سال ۱۸۵۱ میلادی، یک باستان‌شناس فرانسوی به نام ژان-شارل فیلیپ دو مورگا، نخستین کاوش‌های علمی را در شهر پارسه آغاز کرد. او توانست بخش‌هایی از این شهر را از زیر خاک بیرون بیاورد و اهمیت آن را به جهانیان نشان دهد. 

در سال‌های بعد، باستان‌شناسان دیگری نیز به کاوش در تخت جمشید پرداختند. این کاوش‌ها ادامه داشته و تا امروز ادامه دارند. 

در طول این کاوش‌ها، آثار ارزشمند بسیاری از شهر پارسه کشف شده است. از جمله این آثار می‌توان به نقوش برجسته، ستون‌ها، مجسمه‌ها، کتیبه‌ها و سایر اشیاء تاریخی اشاره کرد. 

این آثار نشان می‌دهند که شهر پارسه شهری با شکوه و عظمت بوده است. این شهر مرکز حکومت امپراتوری هخامنشی بود و محل برگزاری جشن‌ها و مراسم رسمی این امپراتوری بود. 

کشف شهر پارسه، یکی از مهم‌ترین رویدادهای تاریخ باستان ایران است. این کشف، اطلاعات زیادی در مورد تاریخ و فرهنگ ایران باستان در اختیار ما قرار داده است. 

عجایت تخت جمشید 

پارسه دارای ویژگی‌های منحصر به فردی بود که آن را از سایر شهرهای باستانی متمایز می‌کرد. از جمله این ویژگی‌ها می‌توان به موارد زیر اشاره کرد: 

• استفاده از سنگ‌های بزرگ و محکم: در ساخت پارسه از سنگ‌های بزرگ و محکمی استفاده شده بود که از معادن اطراف استخراج می‌شدند. این سنگ‌ها با استفاده از ابزارهای ابتدایی، به شکل‌های مورد نظر درمی‌آمدند. 

• استفاده از نقوش برجسته: پارسه با نقوش برجسته‌ای تزئین شده بود که صحنه‌هایی از زندگی روزمره، جنگ‌ها و پیروزی‌های هخامنشیان را به تصویر می‌کشیدند. این نقوش برجسته، علاوه بر زیبایی، بیانگر فرهنگ و تمدن هخامنشیان نیز بودند. 

• استفاده از ستون‌های سنگی: پارسه دارای ستون‌های سنگی بلندی بود که ارتفاع آنها به ۳۰ متر نیز می‌رسید. این ستون‌ها به سبک معماری یونانی ساخته شده بودند و زیبایی خاصی به مجموعه پارسه می‌بخشیدند. 

• وجود دروازه‌های عظیم: پارسه دارای چندین دروازه بود که از جمله آنها می‌توان به دروازه ملل، دروازه پیروزی و دروازه خشایارشا اشاره کرد. این دروازه‌ها با نقوش برجسته‌هایی تزئین شده بودند که صحنه‌هایی از پیروزی‌های هخامنشیان را به تصویر می‌کشیدند. 

• وجود کاخ‌های باشکوه: پارسه دارای چندین کاخ بود که از جمله آنها می‌توان به کاخ آپادانا، کاخ هدیش، کاخ تچر، کاخ سه دروازه، کاخ صد ستون و کاخ ملکه اشاره کرد. این کاخ‌ها با نقوش برجسته، ستون‌های سنگی و تزئینات دیگر تزئین شده بودند. 

برخی از عجایب پارسه به طور خاص عبارتند از: 

• نقوش برجسته کاخ آپادانا: این نقوش برجسته، صحنه‌هایی از جشن نوروز را به تصویر می‌کشیدند. در این نقوش، پادشاه هخامنشی در حال پذیرایی از نمایندگان کشورهای مختلف است. 

• ستون‌های کاخ صد ستون: این ستون‌ها، از بزرگ‌ترین ستون‌های سنگی جهان هستند. ارتفاع هر کدام از این ستون‌ها، حدود ۳۰ متر است. 

• دروازه ملل: این دروازه، بزرگ‌ترین دروازه پارسه است. این دروازه با نقوش برجسته‌ای تزئین شده است که صحنه‌هایی از پیروزی‌های هخامنشیان را به تصویر می‌کشیدند. 

• کاخ آپادانا: این کاخ، بزرگ‌ترین کاخ پارسه است. این کاخ محل برگزاری جشن‌ها و مراسم رسمی هخامنشیان بود. 

تخت جمشید قبل از حمله اسکندر 

اسکندر مقدونی، پادشاه یونان، در سال ۳۳۴ پیش از میلاد، به ایران حمله کرد. او در طول جنگ‌های خود، بسیاری از شهرهای ایران را فتح کرد و به آتش کشید. 

اسکندر در سال ۳۳۰ پیش از میلاد، به پارسه رسید. او از شکوه و عظمت این مجموعه شگفت‌زده شد، اما تصمیم گرفت آن را به آتش بکشد. 

دلایل حمله اسکندر به پارسه 

دلایل حمله اسکندر به پارسه چندان روشن نیست. برخی معتقدند که او از خشم و حسادت به عظمت و شکوه پارسه، آن را به آتش کشید. برخی دیگر معتقدند که او قصد داشت با نابودی پارسه، فرهنگ و تمدن ایران را نیز نابود کند. 

عواقب حمله اسکندر به پارسه 

حمله اسکندر به پارسه، ضربه سنگینی به امپراتوری هخامنشیان وارد کرد. این حمله باعث شد که امپراتوری هخامنشیان فرو بریزد و فرهنگ و تمدن ایران نیز آسیب ببیند. 

عکس‌های پارسه قبل از حمله اسکندر 

در حال حاضر، هیچ عکسی از پارسه قبل از حمله اسکندر وجود ندارد. با این حال، باستان‌شناسان با بررسی بقایای این مجموعه، توانسته‌اند تصوری از شکوه و عظمت آن در گذشته داشته باشند. 

بر اساس این تصورات، تخت جمشید مجموعه‌ای باشکوه و مجلل بود که از سنگ‌های بزرگ و محکم ساخته شده بود. این مجموعه دارای کاخ‌های متعدد، دروازه‌های عظیم و نقوش برجسته‌ای بود که صحنه‌هایی از زندگی روزمره، جنگ‌ها و پیروزی‌های هخامنشیان را به تصویر می‌کشیدند. 

نقوش برجسته تخت جمشید به چه معناست 

نقوش برجسته تخت جمشید، که در واقع نقوش برجسته هخامنشیان هستند، مجموعه‌ای از نقش‌های برجسته‌ای هستند که در دوره هخامنشیان بر روی سنگ حکاکی شده‌اند. این نقش‌ها در مکان‌های مختلفی از ایران، از جمله تخت جمشید، شوش، پاسارگاد، و سایر شهرهای باستانی هخامنشی یافت می‌شوند. 

نقوش برجسته هخامنشیان موضوعات مختلفی را به تصویر می‌کشند، از جمله: 

• صحنه‌های مذهبی و آیینی، مانند مراسم قربانی و جشن‌های مذهبی 

• صحنه‌های جنگی، مانند نبرد پادشاهان هخامنشی با دشمنانشان 

• صحنه‌های تشریفاتی، مانند استقبال از نمایندگان کشورهای تابعه 

• صحنه‌های روزمره، مانند زندگی درباریان و مردم عادی 

نقوش برجسته هخامنشیان از نظر هنری و تاریخی بسیار ارزشمند هستند. این نقش‌ها به ما اطلاعات ارزشمندی در مورد فرهنگ، هنر، و تاریخ امپراتوری هخامنشی می‌دهند. 

معنای نقوش برجسته هخامنشیان 

نقوش برجسته هخامنشیان دارای معنای چندگانه‌ای هستند. از یک سو، این نقش‌ها ابزاری برای تبلیغ قدرت و شکوه امپراتوری هخامنشی بودند. آنها نشان می‌دادند که پادشاهان هخامنشی قدرتمند و مقتدر هستند و امپراتوری آنها گسترده و شکوهمند است. 

از سوی دیگر، نقوش برجسته هخامنشیان همچنین بیانگر صلح‌جویی و مداراگری این امپراتوری بودند. آنها نشان می‌دادند که پادشاهان هخامنشی به فرهنگ‌ها و ادیان مختلف احترام می‌گذارند و با مردمان تابعه خود به عدالت رفتار می‌کنند. 

موضوعات نقوش برجسته هخامنشیان 

• صحنه‌های مذهبی و آیینی 

بسیاری از نقوش برجسته هخامنشیان صحنه‌های مذهبی و آیینی را به تصویر می‌کشند. این نقش‌ها معمولاً مراسم قربانی، جشن‌های مذهبی، و مراسم مذهبی دیگر را نشان می‌دهند. 

• صحنه‌های جنگی 

نقوش برجسته هخامنشیان همچنین صحنه‌های جنگی زیادی را به تصویر می‌کشند. این نقش‌ها معمولاً نبرد پادشاهان هخامنشی با دشمنانشان را نشان می‌دهند. 

• صحنه‌های تشریفاتی 

نقوش برجسته هخامنشیان همچنین صحنه‌های تشریفاتی زیادی را به تصویر می‌کشند. این نقش‌ها معمولاً استقبال از نمایندگان کشورهای تابعه، مراسم‌های درباری، و سایر مراسم‌های تشریفاتی را نشان می‌دهند. 

• صحنه‌های روزمره 

برخی از نقوش برجسته هخامنشیان نیز صحنه‌های روزمره را به تصویر می‌کشند. این نقش‌ها معمولاً زندگی درباریان و مردم عادی را نشان می‌دهند. 

  

  

  

مصالح استفاده شده در تخت جمشید 

مجموعه‌های هخامنشی، از جمله کاخ‌ها، معابد، و دیوارهای دفاعی، با استفاده از مصالح مختلفی ساخته شده‌اند. مصالح اصلی مورد استفاده در ساخت این مجموعه‌ها عبارتند از: 

• سنگ 

سنگ ماده اصلی مورد استفاده در ساخت مجموعه‌های هخامنشی بود. از سنگ برای ساخت پایه‌ها، دیوارها، ستون‌ها، و سقف‌ها استفاده می‌شد. سنگ‌های مورد استفاده در ساخت مجموعه‌های هخامنشی از معادن مختلف در سراسر امپراتوری هخامنشی تأمین می‌شدند. سنگ‌های سفید از معادن سنگ آهک در استان فارس، سنگ‌های قرمز از معادن سنگ گرانیت در استان خراسان، و سنگ‌های سیاه از معادن سنگ آندزیت در استان کردستان تأمین می‌شدند. 

• خشت 

خشت نیز ماده مهم دیگری بود که در ساخت مجموعه‌های هخامنشی استفاده می‌شد. از خشت برای ساخت دیوارهای داخلی و خارجی، کف‌پوش‌ها، و سقف‌های سبک‌تر استفاده می‌شد. خشت‌های مورد استفاده در ساخت مجموعه‌های هخامنشی از خاک رس و آب ساخته می‌شدند. خشت‌ها معمولاً در اندازه‌های یکسان ساخته می‌شدند و سپس با استفاده از ملات گل به یکدیگر متصل می‌شدند. 

• چوب 

چوب نیز ماده مهم دیگری بود که در ساخت مجموعه‌های هخامنشی استفاده می‌شد. از چوب برای ساخت درها، پنجره‌ها، سقف‌های چوبی، و سایر عناصر معماری استفاده می‌شد. چوب‌های مورد استفاده در ساخت مجموعه‌های هخامنشی از درختان مختلفی از جمله چنار، بلوط، و کاج تأمین می‌شدند. چوب‌ها معمولاً در اندازه‌های یکسان برش داده می‌شدند و سپس با استفاده از میخ‌های چوبی یا فلزی به یکدیگر متصل می‌شدند. 

• فلز 

فلز نیز در ساخت مجموعه‌های هخامنشی مورد استفاده قرار می‌گرفت. از فلز برای ساخت درها، پنجره‌ها، درب‌های ورودی، و سایر عناصر معماری استفاده می‌شد. فلزات مورد استفاده در ساخت مجموعه‌های هخامنشی شامل طلا، نقره، مس، و برنز بود. فلزات معمولاً در اندازه‌های یکسان برش داده می‌شدند و سپس با استفاده از میخ‌های فلزی یا لحیم کاری به یکدیگر متصل می‌شدند. 

• آجر 

آجر نیز در ساخت مجموعه‌های هخامنشی مورد استفاده قرار می‌گرفت. از آجر برای ساخت کف‌پوش‌ها، سقف‌های سبک‌تر، و سایر عناصر معماری استفاده می‌شد. آجرهای مورد استفاده در ساخت مجموعه‌های هخامنشی از خاک رس و آب ساخته می‌شدند. آجرها معمولاً در اندازه‌های یکسان ساخته می‌شدند و سپس با استفاده از ملات گل به یکدیگر متصل می‌شدند. 

استفاده از مصالح مختلف در ساخت مجموعه‌های هخامنشی نشان‌دهنده مهارت و خلاقیت سازندگان این مجموعه‌ها است. این مجموعه‌ها نمونه‌ای از معماری پیشرفته و هنری امپراتوری هخامنشی هستند. 

راز پله های تخت جمشید 

پله های پارسه از سنگ های بزرگ تراشیده شده اند و هر یک از آنها حدود یک متر ارتفاع دارد. این پله ها به دو ردیف تقسیم می شوند که هر ردیف آن ۶۳ پله دارد. در انتهای هر ردیف، یک پاگرد قرار دارد که به پله های ردیف مقابل منتهی می شود. 

پله های شهر پارسیان از نظر مهندسی و معماری، شاهکار بی نظیری هستند. این پله ها با دقت و مهارت بالایی ساخته شده اند و حتی پس از گذشت قرن ها، همچنان پابرجا مانده اند. 

اما راز پله های پارسه  چیست؟ چرا این پله ها به این شکل طراحی شده اند؟ 

پاسخ به این سوالات هنوز به طور کامل مشخص نیست، اما برخی از نظریات وجود دارند که می توانند به این سوالات پاسخ دهند. 

یکی از نظریات این است که این  پله ها با هدف ایجاد یک مسیر امن و راحت برای دسترسی به کاخ ها و معابد ساخته شده اند. این پله ها به گونه ای طراحی شده اند که عبور از آنها برای افراد و حیوانات آسان باشد. 

نظریه دیگری این است که پله ها با هدف ایجاد یک جلوه بصری باشکوه ساخته شده اند. این پله ها با خطوط منظم و قرینه خود، شکوه و عظمت تخت جمشید را به نمایش می گذارند. 

نظریه سوم این است که پله ها با هدف ایجاد یک نماد مذهبی ساخته شده اند. برخی از کارشناسان معتقدند که این پله ها نمادی از آسمان و زمین هستند و عبور از آنها به معنای عبور از این دو جهان است. 

هر یک از این نظریات می تواند به نوعی به توضیح راز پله های تخت جمشید کمک کند. اما به نظر می رسد که این پله ها دارای چندین معنا و کاربرد بوده اند و تنها یک دلیل برای ساخت آنها وجود نداشته است. 

پله ها ی شهر باستانی پارس یکی از شگفتی های مهندسی و معماری جهان هستند. این پله ها نه تنها از نظر زیبایی، بلکه از نظر کارایی نیز بسیار ارزشمند هستند. آنها نشان دهنده مهارت و نبوغ سازندگان خود هستند و همچنان پس از گذشت قرن ها، مورد توجه و تحسین جهانیان قرار می گیرند. 

حقوق کارگران تخت جمشید 

حقوق کارگرانی که در ساخت مجموعه‌های هخامنشی شرکت داشتند، به عوامل مختلفی بستگی داشت، از جمله نوع کار، مهارت کارگر، و محل زندگی او. به طور کلی، کارگران در مجموعه‌های هخامنشی حقوق عادلانه و مناسبی دریافت می‌کردند. 

نوع کار 

یکی از عوامل مهم در تعیین حقوق کارگران، نوع کار آنها بود. کارگران ساده‌ای که کارهای فیزیکی سنگین را انجام می‌دادند، حقوق کمتری نسبت به کارگران ماهری که کارهای فنی و هنری انجام می‌دادند، دریافت می‌کردند. 

مهارت کارگر 

مهارت کارگر نیز عامل دیگری بود که در تعیین حقوق او تأثیر داشت. کارگران ماهری که مهارت‌های خاصی داشتند، حقوق بیشتری نسبت به کارگرانی که مهارت‌های کمتری داشتند، دریافت می‌کردند. 

محل زندگی کارگر 

محل زندگی کارگر نیز عامل دیگری بود که در تعیین حقوق او تأثیر داشت. کارگرانی که از شهرهای دوردست به محل کار خود می‌آمدند، معمولاً حقوق بیشتری دریافت می‌کردند تا بتوانند هزینه‌های سفر و زندگی خود را تأمین کنند. 

حقوق کارگران 

حقوق کارگران در مجموعه‌های هخامنشی معمولاً به صورت روزانه یا هفتگی پرداخت می‌شد. کارگران ساده معمولاً روزانه حدود یک سکه نقره دریافت می‌کردند. کارگران ماهری که کارهای فنی و هنری انجام می‌دادند، معمولاً روزانه حدود دو سکه نقره دریافت می‌کردند. 

علاوه بر حقوق، کارگران در مجموعه‌های هخامنشی از مزایای دیگری نیز برخوردار بودند. به عنوان مثال، کارگران از غذا، مسکن، و مراقبت‌های پزشکی رایگان برخوردار بودند. همچنین، کارگرانی که در حین کار مجروح می‌شدند، از غرامت برخوردار می‌شدند. 

نتیجه‌گیری 

حقوق کارگرانی که در ساخت مجموعه‌های هخامنشی شرکت داشتند، به عوامل مختلفی بستگی داشت. با این حال، به طور کلی، این کارگران حقوق عادلانه و مناسبی دریافت می‌کردند. این امر نشان‌دهنده توجه امپراتوری هخامنشی به رفاه کارگران است.